Küçük Kör Kız ve Sihir

Küçük Kör Kız ve Sihir / İbretlik Hikayeler

İbretlik Hikayeler kategorisinde okuyacağınız hikaye küçük bir kızın hikayesi, küçük kör bir kızın gerçek yaşam hikayesidir, Sevmenin ve sevilmenin önemini anlatan ibretlik hayat hikayesini oku.

Arkadaşım Whit profesyonel bir sihirbazdı. Los Angeles’da bir restoran, müşteriler yemek yerken masalarına gidip sihirbazlık yapması için onu işe almıştı.

Bir akşam bir ailenin masasına gidip kendini tanıttıktan sonra bir deste iskambil kâğıdı çıkartıp gösterisini yapmaya başladı. Masada oturan küçük kıza dönüp bir kâğıt seçmesini istedi. Babası ona, kızı Wendy’nin gözlerinin görmediğini söyledi.

Whit, “Olsun,” dedi. “Kendi isterse ona yine de bir numara yapabilirim.” . kıza dönüp sordu: “Wendy, bir numara göstermeme yardım etmek ister misin?” Kız biraz utangaç omuzlarını silkti ve “İsterim,” dedi.

Whit masada kızın karşısında oturdu ve “Şimdi sana bir iskambil kâğıdı göstereceğim Wendy. Bu kâğıt kırmızı ya da siyah olacak. Senden psişik güçlerini kullanmanı ve kâğıdın kırmızı mı, siyah mı olduğunu bana söylemeni istiyorum, tamam mı?” Wendy başıyla onayladı.

Whit sinek papazını gösterdi ve sordu: “Wendy, bu kâğıt kırmızı mı, siyah mı?” Kız bir an düşündükten sonra, “Siyah,” yanıtını verdi. Aile gülümsedi.

Whit kupa yedilisini kaldırıp gösterdi. “Bu kâğıt kırmızı mı, siyah mı?” Wendy, “Kırmızı,” dedi. Sonra Whit bir kâğıt daha, bu sefer karo üçlüsünü çıkardı. “Kırmızı mı, siyah mı?” Wendy hiç duraksamadan, “Krmızı,” dedi. Aile fertleri biraz asabi gülümsediler. Whit, Wendy e üç kâğıt daha gösterdi ve Wendy üçünün de rengini bildi.

İnanılmaz bir biçimde altıda altı yapmıştı! Ailesi onun bu kadar şanslı olduğuna inanmıyordu. Yedinci kâğıtta, Whit kupa beşlisini kaldırıp, “Wendy, bu sefer bana kâğıdın hangi gruptan, yani kupa mı, karo mu sinek mi, maça mı olduğunu ve değerini de söylemeni istiyorum” dedi.

Wendy bir an düşündükten sonra “Kupa beşlisi,” dedi. Aile fertlerinin soluğu kesilmiş, hepsi şaşkına dönmüştü. Wendy nin babası Whit’e, “Numara mı yapıyorsunuz, yoksa bu bir tür sihirbazlık mı?” diye sordu.

Whit, “Bunu Wendy’ye sormalısınız,” yanıtını verdi. Babası, “Wendy, bunu nasıl yaptın?” dedi. Wendy gülümsedi ve “Bu sihir!” diye yanıtladı.

Whit, aile fertleriyle tokalaştı, Wendy’ ye sarıldı ve kartvizitini bıraktıktan sonra masadan ayrıldı. Bu, aile için hiç . unutamayacakları sihirli bir an yaratmıştı.

Elbette sorun, Wendy’nin kâğıtların rengini nasıl bildiğiydi. Whit onu daha önce hiç görmemişti, öyleyse hangi kâğıtların kırmızı, hangilerinin siyah olduğunu ona söylemiş olamazdı.

Wendy de görme özürlü olduğu için Whit’in gösterdiği kâğıtların rengini ya da değerini bilmesi olanaksızdı. Öyleyse bu nasıl olmuştu? Whit, bu sihirli anı hızlı düşünerek ve gizli bir şifre kullanarak yaratmıştı.

Whit meslek yaşamının başlarında iki kişi arasında sözsüz iletişim sağlamak için bir ayak şifresi geliştirmişti. Bu şifreyi yaşamında daha önce hiç kullanmamıştı.

Masada Wendy’nin karşısında oturup ona, “Şimdi sana bir iskambil kâğıdı göstereceğim, Wendy. Bu kâğıt kırmızı mı ya da siyah mı olacak,” dediğinde masanın altından kızın ayağına “kırmızı,” derken iki kere, “siyah,” derken de bir kere vurmuştu.

Ve Wendy nin kendisini anladığından emin olmak için “Senden psişik güçlerini kullanmanı ve kâğıdın kırmızı mı (iki vuruş), siyah mı (tek vuruş) olduğunu bana söylemeni istiyorum, tamam mı?” diyerek gizli sinyali yinelemişti.

Kız başıyla onaylayınca söylediklerini anladığından ve onunla bu numarayı yapacağından emin olmuştu. Whit, “Tamam mı?” diye sorduğunda, aile onun sözlü yönergeleri kastettiğini sanmıştı.

Peki, Whit kupa beşlisini nasıl anlatmıştı? Çok açık. Beşliyi anlatmak için kızın ayağına beş kez vurmuştu. Kâğıdın kupa mı, maça mı, sinek mi yoksa karo mu olduğunu sorduğu sırada da “kupa,” derken yine ayağına dokunmuştu.

Bu öyküdeki asıl sihir, olayın Wendy üzerinde bıraktığı etkiydi. Hem birkaç dakikalığına da olsa ailesinin önünde kendini özel hissetmiş hem de aile, arkadaşlarına onun şaşırtıcı “psişik,” yaşantısını anlatırken evin yıldızı olmuştu.

Olaydan birkaç ay sonra Whit, Wendyden bir paket aldı. Pakette görme özürlüler için bir deste iskambil kâğıdı ve bir mektup vardı. Mektupta Wendy, kendini gerçekten özel hissetmesine yardım ettiği ve birkaç dakikalığına da olsa “görmesini,” sağladığı için Whit’e teşekkür ediyordu.

Sürekli sordukları hâlde bu numarayı ailesine hâlâ anlatmadığını söylüyordu. Mektubunu, Whit’e, görme özürlüler için yeni numaralar geliştirebilmesi için bir deste özel kâğıt gönderdiğini söyleyerek bitiriyordu.

“Okuduğunuz hikayelerle ilgili düşüncelerinizi bizimle paylaşın! Sizden gelen yorumlar, hikayelerimizi daha da güçlendirecek ve diğer okuyucularımızın deneyimlerini zenginleştirecektir. Hikayelerimizin size kattığı anlam ve duyguları bizimle paylaşarak bu büyülü dünyayı hep birlikte daha da renklendirelim. Yorumlarınızı merakla bekliyoruz!”

Yolculuğa Hazır Mısınız? Diğer Hikayelerimizi de Keşfedin!

Cennet ve Cehennemin Kapısı
Sadakat Yemini / Aşk hikayesi
Başka Dua Bilmezmisin ?
Kuyruk Acısı
Gerçek Tevekkül
Yalancı Çoban Masalı Oku

Hikayeler Kategori

Kısa Hikayeler
İbretlik Hikayeler
Dini Hikayeler
Başarı Hikayeleri
Gerçek Yaşam Hikayeleri
Sizden Gelen Hikayeler 
İngilizce-Türkçe Hikayeler
Yaşam Tadında Kısa Hikayeler (Youtube)

İlginizi Çekecek Hikayeler

• MA’RUF-ı KERHİ HAZRETLERİ – Allah Dostlarının Hayat Hikayeleri
• Kara Geçit: Korkunç Cin Hikayeleri
• Cengiz Han’ın “Hoca”ları
• VOLODYA – Anton Çehov – Dünya Klasikleri
• HAYAL VE GERÇEK
• YAŞLI ÇOBAN VE ELMA AĞACI / Ramazanın ilk günü