Bayramlık Kaban – Yaşanmış Gerçek Hikayeler

712

Bayramlık Kaban

Yaşanmış Gerçek Hikayeler: “Bayramlık Kaban”, Gerçek Bir İbret Hikayesi | Fakir Çocuğun Yaşanmış Dramı Bu kısa hikayede, gerçek hayatın içinden bir ibret verici olayı okuyacaksınız. Fakir bir çocuğun yaşadığı dokunaklı an, ders veren hikayeler arasında yer alıyor. Okuyarak anlam bulacağınız bu dramatik yaşanmış hayat hikayesi, Bayramlık Kaban ile unutulmaz bir anı olarak kalacak.

Yaşlı adam, bir konfeksiyon mağazasına ait vitrine uzun uzun baktıktan sonra, ilerideki yeşillikte oynayan çocukların en zayıfına dönerek: “Küçüüük!…” diye seslendi. “Bana biraz yardımcı olur musun?”

Çocuk, hafta sonları yaptıkları misket oyununu ilk defa kazanmış olmasına rağmen arkadaşları bırakıp gelmişti. 7-8 yaşlarındaydı ve üzerindeki elbiseler, “tek kelimeyle” dökülüyordu. Yaşlı adam, çocuğun saçlarını okşadıktan sonra: “Vitrindeki elbiseyi giymeni istemiştim,” dedi. “Bakalım üzerine uyacak mı?”

Çocuk, bu teklifi ilk önce şaka sandı. Ama adam son derece ciddiydi. Onunla birlikte mağazaya girerken, önce rüyâda olup olmadığını, daha sonra da şimdiye kadar yeni bir elbise giyip giymediğini düşündü.

Genellikle ailedeki büyük çocuğa alınan veya komşular tarafından verilen giyecekler, elbiselerin ona dar gelmesiyle birlikte ortanca kardeşe kalır, birkaç sene sonra da dizleri aşınmış veya delinmiş vaziyette kendisine yamanırdı.

Ama “her zaman hasta” dedikleri babasının ne kadar zor para kazandığını bildiğinden, bu ise bir kere bile itiraz etmemişti. Şimdi ise, ilk defa yeni bir elbisesi olacaktı. Üstelik de bayrama üç gün kala.

Çocuk, yaşlı adamın gösterdiği elbiseleri giydiğinde, büyümüş olduğunu ilk defa fark etti. Çizgili kadifeden yapılma pantolon, bacaklarının ne kadar uzun olduğunu ortaya koyarken, yeni ceketi de omuzlarını iyice geniş göstermişti.

Fakat hepsinin üzerine giydiği kaban bir başkaydı ve artık üşümeyecekti. Çocuk, biraz önce kazandığı misketleri onun cebine bıraktığında, iyice keyiflendi. İrili ufaklı misketler, gayet derin olan ceplerin bir köşesinde kalmıştı. Demek ki her bir cep, en az elli misket alabilirdi.

Yaşlı adam, çocuğu sağa sola döndürdükten sonra, elbiselerin paketlenmesini istedi. Ve iş tamamlandığında, tezgâhtara dönerek: “Elbiseleri torunuma alıyorum,” dedi. “Kendisine sürpriz yapacağım için, onları bu çocuğun üzerinde denedim. İkisinin de boyu falan aynı da…”

Çocuk, bir anda beyninden vurulmuşa döndü ve ne diyeceğini bilemedi. Ama artık büyüdüğüne göre, bir şey belli etmemeliydi. Aynaya son bir defa baktıktan sonra, üzerindekileri yavaşça çıkartarak bir kenara fırlattığı eskileri giydi.

Adam, elbiselerin torununa uyacağından emindi. Yaptığı hizmet için çocuğa bir ciklet parası vermek istediğinde, onu yanında göremedi. Haylaz velet, belli ki bu işten sıkılmıştı.

Çocuk, arkadaşlarının yanına döndüğünde, bir kenara çekilerek onları seyretmeye koyuldu. Ve bütün ısrarlara rağmen oyuna katılmadı.

Arkadaşları: “Niçin oynamıyorsun?” diye sordular. “En güzel misketleri sen kazanmıştın.”

Çocuk, inci gibi yaşlar süzülen gözlerini arkadaşlarından kaçırmaya çalışırken: “Misketlerim, bu elbiselere yakışmayacak kadar güzeldi,” dedi. “Bu yüzden onları, bayramlık kabanımın cebine sakladım.”

Yaşanmış Gerçek Hikayeler kategorimize ait “Bayramlık Kaban” isimli Hüzünlü hikayemizi okudunuz, Yorumlarınız bizim için Çok değerli, yorumlarınızı bekliyoruz.