“ELFIDA” Hüzünlü Bir Şarkının Hikayesi

392

“ELFIDA” Hüzünlü Bir Şarkının Hikayesi

“ELFIDA” Hüzünlü Bir Şarkının Hikayesi: Müzik, zaman zaman hayatın en derin duygularını, en acı gerçeklerini yansıtan bir ayna olabiliyor. Bazı şarkılar var ki, sadece melodileriyle değil, ardındaki hikayelerle de yüreğimize dokunur, bizi başka dünyalara götürür. İşte bu anlatı, Haluk Levent‘in “Elfida” şarkısının ardındaki gerçek ve dokunaklı hikayeyi ele alıyor. Bu hüzünlü şarkı, sadece bir melodiden ibaret değil; aynı zamanda kayıp, fedakarlık ve yaşam ile ölüm arasındaki hassas çizginin bir tasviri. Bu metin, “Elfida”nın hikayesine bir pencere açıyor ve bizi, bu duygusal yolculukta şarkının derinliklerine davet ediyor.

“Elfida”

Bir gerçek dramın şarkısı, bir yaşanmışlığın… Şarkılar, gerçek yaşamdaki olayları anlattığında ne kadar etkili oluyor, değil mi? Üstelik ölümle yaşam arasındaki o kısa çizgiyi tasvir ediyorsa, bir başka oluyor… Sözleri insanın içine işliyor sanki. İşte bu tarife uyan bir şarkının hikayesini sizinle paylaşmak isterim: Haluk Levent – “Elfida”.

Haluk Levent, en çok dinlediğim sanatçılardan birisi. Son albümündeki “Elfida” şarkısını ilk dinlediğimde çok etkilenmiştim. Bu şarkı hakkında yazmayı uzun süredir düşünüyordum.

Öncelikle “Elfida” kelimesinin anlamını öğrendim: “Feda etmeyi bilmek, gözden çıkarmak anlamında; bazen çekip gitmeyi bilmek, sevdiğini yitirme acısıyla ayakta kalabilmek…” Arapça bir kelime.

Haluk Levent’in bu şarkıyı oluşturma hikayesi de çok özel. Kanser hastası 16 çocuğun bakımını üstlenmiş olan Levent, bu çocuklar arasında bulunan 9 yaşındaki Elfida’nın vefatıyla yıkılmıştı. İşte bu şarkıyı küçük Elfida için yazmış.

Haluk Levent, yazdığı şarkıyı Elfida’ya dinletmeyi çok istemiş. Ama vefatı nedeniyle bunu gerçekleştirememiş. Elfida’yı ziyaret eden Haluk Levent’in anısını aktarmak isterim:

“Elfida küçüktü, narin bir çocuktu. Adıyla benim ismim özdeşti. Cerrahpaşa Hastanesi Ağrı Merkezinde, arkadaşımın annesini ziyaret ettiğim sırada, annesinin ona seslenmesini duyunca bana seslendi sanarak dönüp baktığımda gördüm onu.

Tam karşı yatakta yatıyordu, içim cız etti. Aldığım nefesten, alabileceğim nefeslerden utandım.

Gözlerim doluverdi, kendimi tuttum. Gülümsedim, ‘Benim de adım seninki gibi,’ dedim. Gülümsedi, elindeki telefonu gösterdi. ‘Haluk abim aldı,’ dedi. ‘Bana şarkı yazdı, klibinde beni oynatacak,’ dedi. ‘Ama oynamak istemediğimi söyledim,’ dedi. ‘Biliyorum yapamam,’ dedi, burkularak.

‘Yaparsın, niye yapamayasın ki?’ dedim. Cevap vermedi, sustu. Suskunluğu içimi dağladı. Söylenmemiş ama binlerce kelime içeren bir suskunluktu. ‘Gene gel,’ dedi. ‘Haluk abim hep geliyor,’ dedi.

Eve dönerken hep aklımda idi. Sonrasında bir daha hiç gidemedim oraya. Teyzemiz de eve döndü. 1-2 ay sonra teyzemizi kaybettik. Sonra arkadaşımdan öğrendim ki Elfida da 2 ay öncesinden gitmiş yanına, orada buluşacaklar.

İçime akıttığım yaşlarımı tutamadım bu sefer… Her dinlediğimde ağlatan, o kara gözleri hatırlatan…

sizler için hazırladığımız. “ELFIDA” Hüzünlü Bir Şarkının Hikayesi ni okudunuz, Beğendiğinizi ümit ediyoruz. Yorumlarınız Bizim için Çok değerli yorumlarınızı bekliyoruz.