İnsan Olun

630

İnsan Olun – İbretlik Kıssa

İbretlik Kıssa; İnsan olmanın önemini anlatan etkileyici bir kıssa. Gerçek yaşam hikayeleri ve kıssadan hisselerle dolu bu hikaye, çeşitli hayvanlar aracılığıyla insanlık dersi sunuyor. Dramatik olaylarla örülü yaşanmış hikayeler, insanlığın değerlerini ön plana çıkarıyor. Siz de bu etkileyici kıssayı okuyarak, yaşamın anlamına dair derin düşüncelere dalın.

Ana karıncayla baba karınca, yavru karıncaları çevrelerine toplamışlar, onlara karıncalık dersi veriyorlardı. Baba karınca, dersinin sonunu şöyle bitirdi: “Yavrularım! Hayatta karınca olmaya çalışın! Hiçbir zaman karıncalıktan ayrılmayın.”

Yavrular, “Nasıl karınca olalım? Karıncalığın yolları nelerdir?” diye sordular. Baba karınca, “Kendinize bizi örnek alın,” dedi. “Biz ne yapıyorsak, sizler de onu yapın!”

Yavru karıncalar, baba karıncayla ana karıncaya baktılar. Onlar ne yapıyorlarsa öyle yaptılar. Yazdan yiyeceklerini toplayıp toprak altına yığdılar. Kışın uyudular. Zamanı gelince yumurtladılar.

Baba karıncayla ana karınca, çocuklarını yine çevrelerine topladılar. Baba karınca onlara, “Yavrularım!” dedi. “Ben artık ölüyorum. Hepinizden memnunum. Hepiniz karınca oldunuz. Hiçbiriniz karıncalıktan ayrılmadınız. Hakkım helal olsun. Allah sizden razı olsun.”

Baba balıkla ana balık, yavru balıkları çevrelerine toplamışlar, onlara balıklık dersi veriyorlardı. Baba balık, dersinin sonunu şöyle bitirdi: “Yavrularım! Hayatta balık olmaya çalışın! Hiçbir zaman balıklıktan ayrılmayın.”

Yavrular, “Nasıl balık olalım? Balık olmanın yolları nelerdir?” diye sordular. Baba balık, “Bizi örnek alın,” dedi. “Anneniz ve ben nasıl yapıyorsak siz de öyle yapın!”

Yavru balıklar, ana balıkla baba balığa baktılar, onlar ne yapıyorlarsa öyle yaptılar. Denizde yüzdüler. Kendilerinden küçükleri yuttular, kendilerinden büyüklere yutuldular. Yumurtalar yapıp ürediler.

Baba balıkla ana balık çocuklarını yine çevrelerine topladılar. Baba balık onlara, “Yavrularım!” dedi. “Artık siz yetiştiniz. Biz de rahat rahat ölebiliriz! Hepinizden memnunum. Hepiniz balık oldunuz, hiçbiriniz balıklıktan ayrılmadınız. Emeklerimiz boşa gitmedi. Hakkım helal olsun. Allah sizden razı olsun.”

Yavru balıklar, “Biz çok bir şey yapmadık,” dediler, “Siz ne yaptınızsa biz de öyle yaptık…”

Baba ördekla ana ördek, yavru ördekleri çevrelerine toplamışlar, onlara ördeklik dersi veriyorlardı. Baba ördek der- sinin sonunu şöyle bitirdi: “Yavrularım! Hayatta ördek olmaya çalışın. Hiçbir zaman ördeklikten ayrılmayın.”

Yavrular, “Ne yapalım da ördek olalım? Ördek olmanın yolları nelerdir?” diye sordular. Baba ördek, “Çok kolay,” dedi. “Bizi örnek alın. Anneniz ve ben ne yapı- yorsak, siz de öyle yapın!”

Yavru ördekler, ana ördekle baba ördeğe baktılar. Onlar ne yapıyorlarsa öyle yaptılar. Vak vak diye şakırdılar. Suda yüzdüler, karada yürüdüler. Çiftleştiler. Yumurtladılar, kuluçkaya yattılar, yavru çıkardılar.

Baba ördekla ana ördek çocuklarını yine çevrelerine topladılar. Baba ördek onlara, “Yavrularım!” dedi. “Artık siz yetiştiniz. Hepiniz iyi birer ördek oldunuz. Hiçbiriniz ördeklikten ayrılmadınız. Emeklerimiz boşa gitmedi. Hakkımız helal olsun. Allah sizden razı olsun.”

Yavru ördekler, “Biz bir şey yapmadık ki,” dediler. “Size baktık, siz ne yaptınızsa, biz de onu yaptık…”

Baba köpekla ana köpek, yavru köpekleri çevrelerine toplamışlar, onlara köpeklik dersi veriyorlardı. Baba köpek, dersinin sonunu şöyle bitirdi: “Yavrularım! Hayatta köpek olmaya çalışın, hiçbir zaman köpeklikten ayrılmayın.”

Yavrular, “Ne yapalım da köpek olalım? Köpek olmanın yolları nelerdir?” diye sordular. Baba köpek, “Çok kolay,” dedi. “Bizi örnek alın. Anneniz ve ben ne yapı- yorsak, siz de onu yapın!”

Yavru köpekler, baba köpekle ana köpeğe baktılar. Onlar ne yapıyorlarsa öyle yaptılar. Havladılar. Bekçilik ettiler. Sadık oldular. Çiftleştiler ve yavruladılar.

Baba köpekla ana köpek çocuklarını yine çevrelerine topladılar. Baba köpek onlara, “Yavrularım, dedi. Siz artık yetiştiniz. Hepiniz iyi birer köpek oldunuz. Biz de ölüyoruz. Hepinizden memnunuz. Hiç bir zaman köpeklikten ayrılmadınız. Emeklerimiz boşa gitme di. Hakkımız helal olsun. Allah sizden razı olsun.”

Sığır, manda, hamsi, balina, deve, fil, yılan, koyun, yer yüzünde ne kadar baba hayvan ve ana hayvan varsa, yavrula- Işına kendileri gibi olmaları, bunun İçin de kendileri ne yapıyorlarsa öyle yapmalarını söylediler.

Yavru hayvanlar da baba hayvanla ana hayvana bakıp onların yolundan gittiler, sonunda iyi birer hayvan oldular.

Baba hayvanla ana hayvan da ölürken, yavrularına memnunluklarını söylediler, haklarını helal ettiler.

Baba insanla ana İnsan, çocuklarını çevrelerine toplamışlar, onlara insanlık dersi veriyorlardı. Baba insan, dersinin sonunu şöyle bitirdi: “Yavrularım! Hayatta insan olmaya çalışın, hiçbir zaman insanlıktan ayrılmayın.”

Çocuklar, “Ne yapalım da insan olalım? İnsanlığın, insan olmanın yollan neler dir?..” Diye sordular. Baba İnsan, “Çok kolay, dedi. Kendinize bizi ömek alın. Anneniz ve ben ne yapı yorsak, siz de onu yapın!”

Çocuklar, baba insanla ana insana baktılar, onlar ne yapıyorlarsa Öyle yaptılar. Hepsi de tıpkı tıpkısına babalarına benzediler.

Baba İnsanla ana insan çocuklarını yine çevrelerine topladılar. Baba insan onlara, “Yazıklar olsun! Diye bağırdı. Hiçbiriniz bizim İstediğimiz gibi yetişmediniz. Hiçbiriniz insan olmadınız.

Hepiniz de insanlıktan uzaksınız. İnsanlıktan ayrıldınız. Artık ölüyoruz. Yazık oldu emeklerimize, boşa gitti. Bütün hakkımız haram Olsun, Allah hepinizi kahretsin.

Çocuklar şaşırdılar, “Peki, ama bize neden beddua ediyorsunuz? Dediler. Biz yanlış bir Şey mi yaptık yoksa… Size baktık, sizi örnek aldık. Siz ne yaptınızsa, biz de onu yaptık…”

İbretlik Kıssa kategorimize ait “İnsan Olun” isimli Kıssadan Hisse okudunuz, Yorumlarınız bizim için Çok değerli, yorumlarınızı bekliyoruz.